Dat een gerecht uit het verleden niet altijd ingewikkeld is of zwaar op de maag ligt, toont dit elegante visgerechtje dat in een kookboek uit het eind van de zeventiende eeuw staat. Het kookboek is Le cuisinier royal et bourgeois van François Massialot. Over hem en zijn boek staat meer te lezen bij het recept voor crème brûlée. Op de prent hierboven van Pierre Lepautre is een banket afgebeeld dat in 1687 werd gehouden ter ere van Lodewijk XIV. De ene na de andere volgeladen schotel wordt binnengedragen. Rechts verzorgt een orkestje vanaf een verhoging de achtergrondmuziek.
Massialot opent zijn kookboek met een overzicht van de opbouw van maaltijden naar seizoen en de gerechten die geserveerd kunnen worden. Het lijkt erop dat vlees en vis niet in één maaltijd geserveerd worden. Dus geen visdag, geen vis op tafel. Het recept voor de vissalade met ramoladesaus staat als apart recept onder de ‘Liste de salades de poissons’. Deze salades stonden tijdens de tweede gang op tafel. Geschikt voor salade zijn filets van tong, tarbot, griet, oesters, spiering, zalmforel, rog, wijting, pieterman, tonijn, ansjovis en sardines, verse zalm, rivierkreeft, kreeft ‘& autres’. De saus lijkt bij al deze vissen en schaal- en schelpdieren te passen.
De saus die in het recept staat, noemt de auteur ‘ramolade’. Deze lijkt nog niet op de rémoulade die nu bij (vooral) vis wordt geserveerd. Je ziet wel verwantschap: vervang olie en azijn uit het recept hieronder door mayonaise met een likje mosterd en je hebt een moderne variant. De zeventiende-eeuwse saus lijkt meer op de moderne ravigote. Mayonaise is een modernere saus, de eerste recepten ervoor dateren uit de negentiende eeuw. Dankzij die mayonaise is remouladesaus wat milder van smaak dan ravigote. Het woord ravigote is afgeleid van ravigoter dat zelf een verbastering is van revigorer, ‘versterken’. je zou deze saus een ‘opkikkertje’ kunnen noemen.
De oorsprong van rémoulade is moeilijker te achterhalen. Volgens TLFi is één van de verklaringen dat het woord via de Spaanse Nederlanden in de Franse taal is gekomen: ‘remola’ of ‘ramolos’ (mierikswortel) plus het achtervoegsel ‘-ade’ (zoals ook sal-ade en orange-ade). Die verklaring is niet onomstreden. Overigens zit er geen mierikswortel in de ramolade van Massialot. Evenmin in de ‘sausse à la remoulade’ in de Cuisinière Bourgeoise van Menon uit 1746, maar die bevat wel mosterd. De Zwitserse chefkok Joseph Favre (Dictionnaire universel de cuisine pratique uit 1895) ziet verband met remoudre(vvt remoulu), ‘opnieuw fijnstampen’. In het recept van Massialot worden de ingrediënten niet fijngestampt maar fijngehakt. Dat is toch echt iets anders.
Dit recept is ontleend aan Le cuisinier royal et bourgeois van Massialot uit 1691 (pp.70/71, zie bibliografie). Het recept is ook gepubliceerd in La Gastronomie au Grand Siècle van Françoise Sabban en Silvano Serventi uit 1998 (zie bibliografie).
Uit het feit dat je deze salade óók koud kunt serveren, leid ik af dat hij dus net zo goed (lauw)warm ter tafel kan komen.
Voorgerecht of lichte lunch voor 2 tot 4 personen; voorbereiding 5 minuten + 15 minuten staan met zout; bereiding 10 minuten.
zout
witte wijnazijn + water (2:1)
Voor de saus
1 eetl fijngehakte peterselie
1 eetl fijngehakte bieslook
1 eetl ingemaakte kappertjes, afgespoeld en fijngehakt
2 à 3 ansjovisfilets ingelegd in zout, fijngesneden
3 eetl olijfolie e.v.
1 eetl witte wijnazijn
peper, zout en nootmuskaat naar smaak
eventueel vers citroensap
Vermeng olie en azijn door goed te kloppen of in een mengbeker te schudden. Doe de rest erbij. Bestrooi de visfilets met zout, laat ze een kwartiertje staan. Spoel af onder de kraan en dep droog.
Pocheer de visfilets in een mengsel van witte wijnazijn en half zoveel water, zoveel dat ze net onder staan. Let op dat het vocht niet kookt en de vis netaan gaar is. Laat de visfilets daarna op keukenpapier uitlekken en iets afkoelen. Je kunt ook hele vis pocheren en dan fileren.
Klop of schud de vinaigrette vlak voor het serveren opnieuw.
Schik de nog warme of afgekoelde visfilets op een schaal, schep de saus erover. Geef er brood bij.
Genoemde edities zijn in mijn bezit of door mij geraadpleegd. De links verwijzen naar verkrijgbare edities.
Een recept voor Franse vissalade uit de 17de eeuw
Een licht verteerbaar en makkelijk te bereiden voorgerecht of lunchgerecht uit de zeventiende eeuw.
© Auteur
Meteen naar het recept Broden met pompoenpitten kun je tegenwoordig makkelijk kopen, maar het mooie…
Enige tijd geleden heb ik een opleiding tot gecertificeerd NT2-docent voltooid. Ik geef nu les…
Al eerder publiceerde ik op Coquinaria twee recepten uit het kookboek van Maurice Joyant, Le…
Na afloop van een uitgebreide maaltijd schenkt men nog steeds graag een digestief om de…
Als ik het goed zie op de kaart, is de hoofdstad van Senegal, Dakar, de…
Net als in 2018 en 2019 bij de WK's voor mannen en vrouwen, publiceer ik…