Een slow recept uit India
Hoe gewoon spinazie nu ook is, het is geen Europese ‘oergroente’. Waarschijnlijk komt spinazie oorspronkelijk uit Perzië (ongeveer het tegenwoordige Iran), waar het vanaf de vijfde eeuw van onze jaartelling zich langzaamaan verspreidt, in de zevende eeuw bereikt het China, en iets latervia het Arabische rijk naar het Westen. Pas aan het eind van de Middeleeuwen raakt spinazie in Europa bekend, waar het traditionele warmoesgroenten als zuring en snijbiet verdringt. Overigens is dat geflirt met ‘wilde’ spinazie volgens mij onzin, en hebben we het gewoon over een spinazieras dat wat langer doorgroeit voor het geplukt wordt.
Spinazie verwacht je niet in een langzame stoofschotel. Tegenwoordig is het: roerbakken (uitlekken) en klaar! Maar door die lange stooftijd neemt de spinazie de kruiderij en yoghurt op, en krijgt de groente ongelooflijk veel smaak. Vergeet niet volvette yoghurt te gebruiken voor het romige effect. Met gewone (3 tot 7 % vet) en zeker met magere (0 tot 1 %) yoghurt kan de schotel schraal blijven.
Voor vier personen; voorbereiding: 15 minuten; bereidingstijd 3 uur.
500 gr grove spinazie
2 kleine uien
1 tl korianderzaad
½ tl komijnzaad
½ tl zout
1 rood pepertje
3 ontvelde tomaten
1 gedroogd rood pepertje, verkruimeld
de zaadjes uit 1 cardemompeul
1 tl fenegriekzaadjes (dus niet het blad)
1 cm versgeraspte gemberwortel
2 eetl boter
1,5 dl yoghurt 10% vet
Aardappelblokjes
250 gr aardappelen, in dobbelstenen (als het kan met schil)
½ tl geelwortelpoeder
olie voor het bakken van de aardappelblokjes
Voorbereiding
Was de spinazie, hak de bladeren grof. Of je de stelen verwijdert of meehakt mag je zelf weten. Ontvel de tomaten. Buiten het seizoen kun je ook tomaten uit blik gebruiken.
Snijd één ui na het pellen doormidden en daarna overdwars in dunne (halve) ringen.
Pureer de andere ui met het rode pepertje, een halve theelepel korianderzaad en zout in een vijzel of blender.
Bereiding
Verhit de boter in een gietijzeren pan, fruit de uiringen en doe na een halve minuut de koriander- en komijnzaadjes erbij. Als de ui mooi lichtbruin is gaat de gepureerde ui erbij. Sudder vijf minuten op laag vuur. Doe nu alles behalve de aardappelen in de pan, verwarm al roerende tot de spinazie is geslonken, zet daarna de pan met de deksel erop in de oven (hooguit 125 °C) gedurende één tot drie uur. Als het mengsel te droog wordt, kan er een beetje extra yoghurt door.
Bak ondertussen de aardappelblokjes in wat olie met geelwortelpoeder tot ze lekker knapperig zijn. Omdat de blokjes klein zijn, hebben ze niet lang nodig om gaar te worden, reken op tien minuten (maar controleer wel). Doe ze twintig minuten voor het serveren bij de spinazie.
Serveren
Warm natuurlijk, met rijst, een eikerrie of een viskerrie. Of gewoon met wat gekookte eieren.
Meer recepten uit India staan hier. En dit zijn andere recepten met spinazie op Coquinaria: Spinazie à la crême, Arabische pasteitjes met spinazievulling, Spinazietoert.
Snellere versie
Heb je niet uren de tijd, doe dan de gekookte en gebakken aardappelblokjes na tien minuten al bij de spinazie, en laat ze twintig minuten meesudderen. Haal daarna de deksel van de pan, verhit en roer tot de meeste vloeistof is verdampt. Dien meteen op.
Poeders in plaats van hele specerijen
Op zich kun je bijna alle specerijen vervangen door gemalen versies. Gebruik dan de helft aan volume minder, en 1/4 theelepel gemalen cardemom. Alleen de zaadjes bij de gebakken uiringen zou ik niet vervangen, die geven een lekkere beet aan het gerecht.
Ingrediënten
Alle verklaringen van ingrediënten
.
Fenegriek
Deze plant, Trigonella foenum graecum of ‘Grieks hooi’, komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten. Het wordt nu veel gebruikt in de keukens van India en Pakistan, zowel de bladeren als het zaad. Ook Turkije en keukens in Noord-Afrika gebruiken fenegriek.Het is tegenwoordig ook in gebruik als kiemgroente.
Spinazie
Hoe gewoon spinazie nu ook is, oorspronkelijk is het een immigrant. Vanuit Perzië (het huidige Iran) bereikt spinazie eerst in de zevende eeuw van onze jaartelling China. Westwaards gaat het langzamer, via de Arabieren leerden de Spanjaarden in de elfde eeuw als eerste Europeanen de groente kennen. Geleidelijk aan verdringt spinazie tot dan toe veelgebruikte bladgroenten (warmoes) als zuring, snijbiet, melde en melganzevoet (Chenopodium album). Oude rassen hebben scherpe zaadjes, ik weet nog dat ik die vroeger uit het spoelwater van de spinazie moest vissen. Maar tegenwoordig heeft spinazie blijkbaar geen zaadjes meer. (OCF)
‘Slow’ spinazie uit india
Lang gestoofde groenten zijn niet in de mode, maar ze kunnen wel héél lekker zijn, zoals deze spinaze uit India aantoont.
© Auteur